will this restless heart never lie still?

No er det torsdag, og det er kveld. Det er stjerneklart og fullmåne på hareid, og den gode skarpe, kalde haustlufta har komt. Eg var ute ein tur i sta, og då gleda eg meg slik til å kome til Oslo igjen, at eg kjende det kribla litt inni meg. Det har vore ei perfekt veke heime. Eg bekymra meg ei stund for at eg ikkje ville tilbake til Oslo, for alt er så bra heime på hareid. Men no kjenner eg at eg er klar for min andre heim i frantzebråten. Gler meg til å gjere alt eg ikkje kan gjer heime, og sjå alle eg ikkje kan sjå på hareid. :)

Hausten har so longt vore fin. Den brukar som regel å vere det. Eg kan kjenne hjertet mitt banke litt ekstra for tida. Eg merkar at eg smilar for meg sjølv. Ingen kan nokon gong kjenne korleis eg har det inni meg. Eg gidd ikkje å prøve og beskrive det ein gong. Det er godt å ha det godt for seg sjølv også, det er ikkje alt ein treng å dele!

Sjekk denne koslege filmen! Hadde det berre vore fleire slike i verda...:)




"Smoooooooth 100% naturlig! Det ekje kødd engong!"

Sa Tore til meg. Han har fått seg smoothie-maskin, og i går kveld var eg fram på besøk. Vidunderet av ei maskin står og prydar kjøkenbenken, og eg fekk ein grundig demonstrasjon av herligheita. Tore kan sakene sine, smoothie blei det, og den blei nyyyydelig! :) Type jordbær/bringebær. Mmmmm...Ellers såg vi Will & Grace, spiste rundstykker, hørte på musikk og sat i vinterhagen, og spelte piano og song. Tore er ein god kar.
Meg, Tore og smooooooothiane: