Forelska (på nytt)

Jarle Klepp. Og meg. Vi går way back. "Mannen som elsket Yngve" gir meg same kjensla kvar gong eg ser den, og eg grin kvar gong Jarle kviskrar "eg er forelska i deg" på festen. Og eg var stormforelska i han. I lang tid. Ein gong i Oslo gjekk eg ut av trikken og han kom på, holdt på å gå i bakken. Men det falma litt etterkvart som tida gjekk, den følelsen. Men i kveld. I kveld har eg sett "Jeg reiser alene". Eg er forelska på nytt. Når filmen var slutt og denne songen kom, fekk eg tårer i augene og sommarfuglar i magen. Hjerteknusar.