Moments

♥ ein sein haustkveld på vei til Nydalen t-banestasjon i lag med Anders, mens vi song Känn ingen sorg for mig Göteborg kjempehøgt.
♥ blikket til han eg syns var finast.
♥ natta 5. mai 2006 på Sagavoll.
♥ Mew konserten i november fremst i lag med PG, og eg kunne alle songane utenat.
♥ same konserten, då starten på Special kom. You are like a rocket through me.
♥ då Christian sa det skulle kome eit nytt familiemedlem hausten 2008
♥ då eg sat på bussen tilbake til leiligheita i Oslo, og grein høgt og lenge for meg sjølv.
♥ kvelden før eksamen i Volda då eg plutseleg savna pappa so mykje at det verkte i hjertet, og eg og Ingunn låg i senga mens tårene rann, og det gikk opp for meg at eksamen ikkje er det viktigaste i livet.
♥ då eg oppdaga Veto, og hørte Cannibal om igjen og om igjen.
♥ begravelsen til Farmor. La ankeret falle, jeg er i havn.
♥ ein klem under ei gatelykt i snøstorm i Volda.
♥ kvar einaste gong eg ser Role Models, spesielt saman med Sigrid.
♥ siste nummeret av Queen musikalen We Will Rock You, og applausen etterpå.
♥ synet av guten i lag med ei anna jente.
♥ følelsen av å vere liten inne i Westminister Abbey, og nesten høyre kviskring frå gammalt av.
♥ då eg kvelden før min verste eksamen gikk ut, og heilt tilfeldig såg eit stjerneskudd på eit glimt av ein stjernehimmel inn mellom skyene.
♥ ankeret som held meg nede no.
♥ den siste festen i Frantzebåtveien 6.
♥ følelsen eg får kvar gong eg høyrer Kissing You frå Romeo&Julie. Oh the acing.
♥ kvar gong Jackie gjespar, på slutten når heile snuten rynkar seg saman.
♥ klassisk musikk og kryssord i Sarpsborg.
♥ don't stop believing på høgt volum då eg og Karianne ordna til utdrikningslaget.
♥ "eg er forelska i deg".
♥ den sommaren då vi drakk mykje té på seine kveldar med Karoline.
♥ følelsen eg fekk etter å ha satt mi fyrste sprøyte.
♥ kvelden i Oslo då vi snakka om viktige ting nokre timar før eg måtte reise heim. No ser eg som i eit speil, i ei gåte.
♥ då Frantz overtalte meg til å begynne å snuse i Volda.
♥ dei stille minutta i kinosalen når De Usynlige var ferdig, og alle berre satt der. Tårene mine berre rann og rann.
♥ då vi var i New York, og gjekk oss fram på store ting som var akkurat som på film. Fyrste gong det gjekk opp for meg at eg virkelig var i NYC, var når eg brått gjekk forbi Madison Square Garden, og når eg såg friheitsgudinna.
♥ kvar einaste forelskelse.

Det er dei små tinga som betyr mest til slutt.